pf

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

pf. /pətˈɜːnɪti/

1. (kıs.) pfennig.

Son arananlar:

• pərvərdigar,
• outlet,
• dargadylmak,
• soruyan,
• tünimek,
• tügellinish,
• agynamak,
• Görk,
• jihad,
• puton,
• bandanna,
• uzma,
• tun,
• gerdel,
• necessary,
• oyuşmak,
• richag,
• calbır,
• Hut,
• aýy,
• göynətmək,
• pf