pf

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

pf. /pətˈɜːnɪti/

1. (kıs.) pfennig.

Son arananlar:

• yalquzaq,
• aynalama,
• kab,
• goşunçylyk,
• Jibrinmek,
• indin,
• ügüşmek,
• kımlanmak,
• kavak,
• boglogliq,
• cırtış,
• toyğuz,
• betamiz,
• gylyk,
• urunç,
• Saýhally,
• Oyan,
• sizish,
• sinashmaq,
• Sözen,
• tramvay,
• pf