matuh

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

matuh

uyuşuk, kof, gevşek, tembel. ~ adam: uyuşuk adam, ol, ~dan öledi: o, tembellikten geberiyor.

Son arananlar:

• asparagus,
• zahmatkash,
• Keçirilmək,
• dombay,
• köküş,
• nafas,
• grove,
• dəllal,
• gumalak,
• kalça,
• holat,
• cagın,
• Mold,
• tomaşa,
• Ölecek,
• konforlu,
• inirinir,
• zilzala,
• sokuşmak,
• qat,
• yit,
• matuh