matuh

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

matuh

uyuşuk, kof, gevşek, tembel. ~ adam: uyuşuk adam, ol, ~dan öledi: o, tembellikten geberiyor.

Son arananlar:

• Özenmek,
• kurtka,
• silo,
• inlemek,
• gazançy,
• Şil,
• toplayıcı,
• Fragment,
• recess,
• kadruklanmak,
• öwrümöwrüm,
• UDUMLU,
• teklifsizlik,
• düü,
• püşti,
• egat,
• algıbıt,
• wekil,
• nimarsa,
• catuu,
• buzoqboshi,
• matuh