urunmak
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
urunmak
[urunmok], işl. 1. Ýarawsyzlyk we ş.m. sebäpli çabalanmak, azap çekmek. Gözüniň yzasyna çydap bilmän urundy (O. Ödäýew). 2. göç.m. Bir işi ýerine ýetirmegiň ýa-da bir zady edinjek bolmagyň ugrunda howlukmaçlyk bilen çykalga tapjak bolup ylgamak, elewremek. Onuň elinde açar bar eken, ol şykyrdadyp, açjak bolup urundy (B. Seýtäkow).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
urunmak
çalışmak, yapmak, aramak, araştırmak, emek sarfetmek, elde etmek, maişet aramak. Cerge ~: topraktan ekmeğini aramak, topraktan mahsül elde etmek, başına ~: kendisi için çalışmak, urunup caşağan xalk: emeğiyle yaşayan halk, elge ~: başkasına çalışmak, malğa urunurğa küreşebiz: hayvan üretmeye çalışıyoruz, ekmeğimizi hayvan yetiştirerek sağlamaya çalışıyoruz, urunmağan toymaz (as.): çalışmayan doymaz.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
urunmak
pişman olup vurunmak, dövünmek;sarınmak, örtünmek I, 201
dikilmek, kalkmak· I, 201