tüen

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

tüen

ç. Tümen.

Son arananlar:

• Ong,
• ıskala,
• lett,
• kankıldav,
• brilyant,
• kötörül,
• Ýalaň,
• melik,
• sho‘rlik,
• tomir,
• kattakichik,
• disposition,
• ere,
• esenlik,
• Tamaka,
• sılamak,
• reyhan,
• Belirli,
• yaslamak,
• paralelepiped,
• qarimta,
• tüen