Kalem
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kalem
и. 1) каләм; карандаш, ручка; dolma kalem авторучка; kalem açmak карандаш очлау; kurşun kalem карандаш; renkli kalemler буяу карандашлары; 2) канцелярия, бюро; 3) кискеч ◊ kalem sahibi яхшы язучы, әдип; каләм иясе
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kalem
Türkiye Türkçesi: kalem
Azerbaycan Türkçesi: ģäläm
Başkurt Türkçesi: ḳäläm karandaş
Kazak Türkçesi: kalam karandaş
Kırgız Türkçesi: kalem karandaş
Özbek Türkçesi: kaläm ruçkä
Tatar Türkçesi: kaläm karandaş ruçka
Türkmen Türkçesi: galam ruçka
Uygur Türkçesi: ḳäläm kerindaş
Rusça: ruçka karandaş
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kalem
grek. (arapça ve farsça vasıtasiyle) yazı aygıtı; saz kalem; kalem sapı; kurşun kalem; kalem uç: (çelikten) kalem ucu; kalem sap= kalemsap; kamış kalem: kamıştan yapılan kalem; kalem akı es. (resmî evrak) yazma ücreti; kalem kaş folk. ince kaşlı (dilberin sıfatı) ; 2. mec. kader, alınyazısı (mutat olduğu üzere, kelime bu mâna ile Allahın adıyla bir arada kullanılır) .