Tıyım

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tıyım

bk. tıyğı.

Son arananlar:

• eginlek,
• köbööt,
• emay,
• kette,
• uzuk,
• pılan,
• aqnan,
• israeli,
• izikkekten,
• öyüd,
• Balçık,
• Munça,
• pır,
• ümüş,
• ignorant,
• çupuldav,
• peýker,
• ciger,
• çubat,
• Pirinç,
• gazetecilik,
• Tıyım