turç
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
turç
(malk.) bk. çoyun.
Son arananlar:
- kovlamoq,
- san̈a,
- lol,
- assumed,
- məziyyət,
- malguna,
- jealousy,
- unta,
- hissedar,
- alynky,
- alagar,
- güngünden,
- mehtərlik,
- çiyil,
- yançılmak,
- ötkür,
- ipçin,
- soxulmaq,
- Haksızlık,
- çərçi,
- tuyax,
- turç