tapınç

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

tapınç

1. İbadet

Son arananlar:

• karaykaray,
• qiymətləndirilmə,
• qabih,
• qoq,
• emay,
• xojayin,
• kifayet,
• Pehlivan,
• Müçö,
• fairness,
• kırgag,
• Böcü,
• yaylanma,
• maykan,
• kerelev,
• huna,
• ereşen,
• saucepan,
• osuyat,
• zade,
• kalkançı,
• tapınç