turman

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

turman

1. (bu manayla daha ziyade eer turman), bütün takımlariyle birlikte eyer, bütün, tam süvari takımı; 2. gereçler, ev eşyası, tesisat; boz üynün turmanı: keçe evin ahşap kısmı, obanın kafesi.

Son arananlar:

• kuruşmak,
• Çiselemek,
• kef,
• tembellik,
• düzbucaqlı,
• Ceket,
• arkalaşmak,
• teyyar,
• Nença,
• emir,
• budmak,
• ötek,
• ked,
• goýum,
• köğüs,
• mündəricat,
• toti,
• çünçü,
• jurisprudence,
• maal,
• Kastetmek,
• turman