kuruşmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuruşmak

kaskatı kesilmek, tutulmak, donmak, hareket edemeyecek hale gelmek, mefluç hale gelmek. Kolu ~: eli kaskatı hale gelmek, boynu ~: boynu tutulmak, belim kuruşhandı da kıynalıp cürüyme: belim tutulduğu için zorlanarak yürüyorum, suvuktan kuruşduk: soğuktan donduk, cılnı kurğak ketgeni elçileni keçimlerin kuruşturup koydu: yılın kurak gitmesi köylülerin yaşamlarını mefluç hale getirdi.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kuruşmak

kurmakta yardım ve yarış etmek,Il, 98, 114 bkz> kunşmak

her tarafı kurumak, II, 98

Son arananlar:

• gabara,
• beşeriyet,
• rəqqasə,
• bid,
• sporcu,
• dükje,
• susamaq,
• azan,
• héyit,
• tromb,
• kartalaýyş,
• keçəcək,
• implausible,
• hükmetmek,
• corpulent,
• uldımak,
• söök,
• kıyıv,
• Süstləşmək,
• raykomxoz,
• bir,
• kuruşmak