dükje

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dükje

[dükjö], at. dokm. Daşyna ýüplük saralan tüte, ullakan tegek.

Son arananlar:

• kanımak,
• gardun,
• begin,
• biz,
• yokar,
• Tutum,
• heyecanlanmak,
• yaldızlama,
• keñeşmek,
• kınalmak,
• oburmak,
• affeylemek,
• mesaj,
• raki,
• kumlak,
• jizza,,
• ponderous,
• kağırat,
• uzaldylmak,
• sıñarsuk,
• kortuk,
• dükje