dükje

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dükje

[dükjö], at. dokm. Daşyna ýüplük saralan tüte, ullakan tegek.

Son arananlar:

• quda,
• nöh,
• sahar,
• bulkak,
• tarqimaq,
• genç,
• qudacha,
• gips,
• jür,
• şaqqıldamaq,
• sermeş,
• qudalik,
• crowded,
• bakı,
• question,
• exposition,
• çıkratmak,
• düşleýiş,
• gatmak,
• qulanca,
• sökelemek,
• dükje