maal

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

maal

a. vakit, ân; tüşkö maal: öğleye doğru; tañğa maal: tana doğru, şafağa yakın.

Son arananlar:

• kütek,
• luxe,
• kema,
• kənkan,
• ortalik,
• realm,
• howl,
• pomak,
• beşatar,
• kese,
• fındıqça,
• hameş,
• yağın,
• kees,
• üçatılan,
• resolve,
• köbööt,
• çarlamak,
• keleçü,
• kozğav,
• kele,
• maal