turax

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

turax

(malk.) durak. ~da süyeledi: durakta dikiliyor.

Son arananlar:

• mardum,
• İkizkenar,
• Kambala,
• öwüşginli,
• abad,
• üzülüksüz,
• mexpiy,
• erkan,
• örk,
• kelgin,
• avana,
• örtüşmek,
• dolanbaçlı,
• be,
• zirk,
• yaglamak,
• yıkılgan,
• edirmek,
• gevşetmek,
• qirol,
• parmakçı,
• turax