toýun

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

toýun

at. Topragyň ýelmeşegen özli görnüşi, şykgy. Toýun palçyk.

Son arananlar:

• elüü,
• Şüa,
• äsgerilmek,
• poetize,
• Kürd,
• egelmek,
• bequest,
• uzak,
• çalınçı,
• yoğa,
• dustpan,
• kuma,
• sıylat,
• dirijorluq,
• iir,
• Sevinmek,
• elbukja,
• homuh,
• mança,
• cırmaqlamaq,
• örtbasdır,
• toýun