mança

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

mança

f. yahut beş mança: pençe; bilek birge bolso da, mança başka ats.: akrabalık başka, hesap başka (harf.: eller beraber ise de, pençe ayrıdır).

Son arananlar:

• azghuzmaq,
• thallium,
• şaman,
• kök,
• zeberdest,
• ayrımlılık,
• belekey,
• önelgesizlik,
• derin,
• meşə,
• Keskiç,
• rasul,
• hatyn,
• sığ,
• daraklama,
• asyllyrak,
• Türi,
• umaro,
• mundane,
• qualification,
• yağılık,
• mança