mança

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

mança

f. yahut beş mança: pençe; bilek birge bolso da, mança başka ats.: akrabalık başka, hesap başka (harf.: eller beraber ise de, pençe ayrıdır).

Son arananlar:

• hansiramoq,
• bediiylik,
• kurabiye,
• eshonzoda,
• qəlizləşdirmə,
• sugaq,
• çarpım,
• bunamak,
• Sevi,
• strain,
• zımni,
• Güvey,
• tərəfdarlıq,
• əlləmə,
• kurashchan,
• köçmö,
• İhtilaf,
• qusqu,
• kabaanak,
• Sütun,
• baş,
• mança