mança

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

mança

f. yahut beş mança: pençe; bilek birge bolso da, mança başka ats.: akrabalık başka, hesap başka (harf.: eller beraber ise de, pençe ayrıdır).

Son arananlar:

• maddeci,
• saxsı,
• domalan,
• zaka,
• saranjomlamoq,
• Berke,
• şägirt,
• towlaşdyrmak,
• ölüş,
• yeyəcək,
• blunder,
• manyetizma,
• Eylemek,
• askar,
• kaşıv,
• reckoning,
• balıg,
• cırtık,
• Salyangoz,
• ugly,
• Serzeniş,
• mança