tozuramak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tozuramak

1. Bk. tozmak; 2. Birbirine karışmak, perişan olmak,dağılmak. Çaçları tozurağandı: saçları bir birine karışmış, tozurağan tonun mahtar, acaşhan colun mahtar (as.): hırpanî kılıklı kürkünü över, yolunu şaşıran yolunu över.

Son arananlar:

• tehlikeli,
• kuppakunduz,
• Yok,
• modify,
• eçak,
• qiyaq,
• Berüü,
• strapping,
• sırlamak,
• recklessness,
• anat,
• kıs,
• minara,
• bütünlemek,
• pane,
• yashirin,
• superstition,
• geceli,
• ƏvvƏlki,
• səmər,
• süymek,
• tozuramak