tiğ

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

tiğ

is. [fars.]
1. klas. Qılınc. // Obrazlı təşbehlərdə. Qəmzə tiğin çəkdi, çaldı canımı; Bir cəllada döndü, aldı canımı. M.P.Vaqif. Çək tiğini, gər var isə günahım; Öldür, gərdən mənim, ixtiyar sənin. Q.Zakir.

Son arananlar:

• müstenit,
• keçinmə,
• Tun,
• taş,
• pesat,
• keçici,
• ertişmek,
• telve,
• amicable,
• mölcherlenmek,
• kırıltmak,
• ır,
• zurna,
• tuşluq,
• çibiji,
• açıtmak,
• lırt,
• petle,
• tesirlilik,
• aran,
• prevail,
• tiğ