tiğ

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

tiğ

is. [fars.]
1. klas. Qılınc. // Obrazlı təşbehlərdə. Qəmzə tiğin çəkdi, çaldı canımı; Bir cəllada döndü, aldı canımı. M.P.Vaqif. Çək tiğini, gər var isə günahım; Öldür, gərdən mənim, ixtiyar sənin. Q.Zakir.

Son arananlar:

• birey,
• sis,
• aray,
• cankurtaran,
• éqilliq,
• Bezar,
• fasilə,
• külüş,
• adıg,
• densiz,
• Beyan,
• Yengeç,
• beckon,
• tonovul,
• ırsılda,
• dawan,
• katıv,
• nafas,
• Çi,
• almaç,
• plaj,
• tiğ