açıtmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
açıtmak
1. acıtmak, canını yakmak. Açıtıb turmak: acıtıp durmak, canını yakıp durmak, açıtırça: acıtacak şekilde, canını yakacak kadar, açıtmazça: acıtmayacak kadar, ana kolu açıtmaz: ananın eli acıtmaz. 2. mayalandırmak, tahammür ettirmek, ekşitmek. Tılı ~: hamuru mayalandırmak (daha ziyade hamur yoğurmak anlamına kullanılır), sütnü ~: sütü ekşitmek.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
açıtmak
ekşitmek; acıtmak, I, 207