titiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

titiv

ditme, atma, kabartma, eskitme, yıpratma.

Son arananlar:

• çekişmek,
• chirayliq,
• şezlonq,
• waste,
• tillenmek,
• atasıanası,
• gutlag,
• PİÇ,
• vəfa,
• government,
• pirojniy,
• namaz,
• xizr,
• Yazgırmak,
• bürmek,
• uluglamoq,
• həml,
• günema,
• lest,
• baytalduu,
• törebilim,
• titiv