tillenmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tillenmek

dillenmek, konuşmaya başlamak. Sabiyçik tillenip başlağandı: çocuk dillenmeye başladı, tillenñeni keçikgendi: konuşmaya başlaması gecikti.

Son arananlar:

• otulov,
• osruk,
• tefekkür,
• ekran,
• hödük,
• qırxyarpaq,
• madul,
• ýaňzydyş,
• kelepçelemek,
• çimli,
• koşug,
• toponimik,
• picaresque,
• iltija,
• Bunca,
• İtiraf,
• gavharshunos,
• ýaňsy,
• məyus,
• bugra,
• Hergiz,
• tillenmek