tillenmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tillenmek

dillenmek, konuşmaya başlamak. Sabiyçik tillenip başlağandı: çocuk dillenmeye başladı, tillenñeni keçikgendi: konuşmaya başlaması gecikti.

Son arananlar:

• tagayyur,
• tapmacalamaq,
• forsake,
• kogurmaç,
• impartiality,
• layiq,
• YAPRAK,
• epicenter,
• Erken,
• giňden,
• suvluq,
• öwrüm,
• ıtıy,
• halkara,
• şireke,
• Ehtiyat,
• mısalı,
• yayğın,
• baş,
• sallaq,
• Dissemination,
• tillenmek