halkara

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

halkara

[halka:ra], syp.1.Daşky syýasata, halklar, ýurtlar arasyndaky gatnaşyga degişli bolan. 2.Halklar arasynda bolan, köp halka ýaýran.

Son arananlar:

• təvəqqe,
• Kesir,
• güye,
• calın,
• qeyriixtiyari,
• soyuducu,
• ultimatum,
• gürelme,
• Tak,
• karsız,
• language,
• özlülik,
• nadanliq,
• tıyanıv,
• sinekçil,
• ilçi,
• sahn,
• kıdırmış,
• tögüv,
• complicity,
• amalçı,
• halkara