Erken
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
erken
[Köken: Yerel] Er, Erte
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
erken
рәв. 1) иртүк; 2) вакытыннан элек
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
erken
Türkiye Türkçesi: erken
Azerbaycan Türkçesi: erkän
Başkurt Türkçesi: irtük irtän irtük
Kazak Türkçesi: erte
Kırgız Türkçesi: erte
Özbek Türkçesi: ertä
Tatar Türkçesi: irtük irtän irtük
Türkmen Türkçesi: ḯr
Uygur Türkçesi: ätigän ärtä
Rusça: rano
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
erken
k.d. "Eken" manysynda gelýän kömekçi işlik.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
erken
"iken" anlamına hal bildiren edat·I, 108, 121, 376, 526;II, 68, 249, 301, 333; III, 168, 317
erken·I, 389