tiregü

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tiregü

direk, kendisine bir ;ey dayan ılan ve kendisiyle bir şey durdurulan her nesne, direcen ve buna benzer şeyler,I, 447

Son arananlar:

• üyük,
• hidayet,
• Elmi,
• çorbacı,
• dumbul,
• pynhan,
• days,
• gırnata,
• calamaq,
• qarliq,
• surpassing,
• irad,
• Gübre,
• narşərab,
• roll,
• sorma,
• kapulgan,
• estrada,
• tuvarça,
• alkali,
• huşguşla,
• tiregü