tiregü

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

tiregü

direk, kendisine bir ;ey dayan ılan ve kendisiyle bir şey durdurulan her nesne, direcen ve buna benzer şeyler,I, 447

Son arananlar:

• Hoparlör,
• Briqadir,
• oftob,
• beketmek,
• tentimoq,
• düşmənçilik,
• ınaktık,
• dardar,
• vüzəra,
• tersaymoq,
• yipek,
• ötürülmək,
• pavyon,
• titik,
• köküş,
• yanak,
• Lütfen,
• kekke,
• muannas,
• göwreli,
• betlevçü,
• tiregü