tikmek
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
tikmek
işl. Matany, derini biri-biri bilen iňňeli sapak arkaly birleşdirip, belli bir görnüşe getirmek. Ekin ekdim darydan, Içmek tikdim ýarydan (Läle).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
tikmek
I Dikmek. Tikip qoymaq – Dikmiş olmak.
II Dikmek. Köchet tikmek – Ağaç dikmek. Köchet tikidighan waxt keldi – Ağaç dikmenin zamanı geldi. Köz tikmek – Göz dikmek. Chédir tikmek – Çadır kurmak. Aidin kelgen'ge bir at tiktim – Önce gelene bir at vermeyi vadettim.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tikmek
dikmek, (dikiş) dikmek. Kiyim ~: elbise dikmek, çuruk ~: ayakkabı dikmek, cırtılğanın ~: yırtığını dikmek, sögülgenin ~: söküğünü dikmek, eki kat ~: iki sıra dikmek, tikgen kıyın sökgen tınç (d): dikmek zor, sökmek kolay.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
tikmek
bir şeyi delmek, dürtmek, sokmak, (ağaç) dikmek, bir şeyi dikey hale getirmek; (dikiş) dikmek. I, 195, 201; II, 20; III, 25, 367 § tikmeginçe; dikilmedikçe· II, 21