sabiy
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
sabiy
obs. (Arabic) infant, babe; infantile, naive.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sabiy
çocuk, sabi. Emçek içgen ~: meme emen çocuk, kız ~: kız çocuğu, ulan ~: oğlan çocuğu, erkek çocuk, ~ ösdürgen: çocuk büyütme, ~ tapmak: çocuk doğurmak, ~- sübüy: çocuk çoluk, ~ kılık: çocuk karakter, kılıksız ~: huysuz çocuk, ~den al haparnı: çocuktan al haberi, ~ni cumuşha iy de kesiñ ızından bar (as.): çocuğu hizmete gönder de kendin peşinden git, ~ körgenin unutmaz (d): çocuk gördüğünü unutmaz.