parlamak
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
parlamak
[Köken: Yerel] Yaldıramak, Balkımak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
parlamak
ф. 1) ялтырау, балку, нурлану; 2) кабыну; 3) күч. кызып китү, ачу кабарып китү, ярсып китү
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
parlamak
Türkiye Türkçesi: parlamak
Azerbaycan Türkçesi: parlamag
Başkurt Türkçesi: balkıv yaltırav
Kazak Türkçesi: jartıldav jarkırav
Kırgız Türkçesi: carkırō caltırō
Özbek Türkçesi: pàrlämàk yältirämàk
Tatar Türkçesi: balku yaltırau
Türkmen Türkçesi: parlamak yıldıramak
Uygur Türkçesi: parildamak parlimak
Rusça: blestet' sverkat' blistat'
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
parlamak
işl. 1. Ýalpyldap nur saçmak, ýagty yşyk bermek. Onuň ak ýüzünde balkyldaýan gara gözleri parlap duran bagt ýyldyzy ýaly duýuldy (B. Kerbabaýew). 2. Öwşün atyp durmak. Ebedilik ot şol gahrymanlaryň janly ýadygärligi bolup parlaýar (“Edebiýat we sungat”). 3. Şemala, ýele galgamak, pasyrdamak, pasyrdyly seslenmek. 4. Giň gerim almak, ýaýbaňlanmak, ösmek. Ýurdumyz gün-günden parlap ösýär.