itermek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

itermek

işl. 1. Birini ýa-da bir zady itip süýşürmek, ýerinden gozgamak, itmek. 2. Südürlemek, südürdiklemek, südeneklemek. 3. göç.m. Birinden ýa bir zatdan dynmak maksady bilen başyňdan sowmak, ibermek, ýollamak. Daşrak ýere itermek.

Son arananlar:

• köynök,
• başsız,
• balaket,
• yastan,
• seza,
• NANE,
• koygaşmak,
• kılgan,
• meñzemek,
• konqres,
• kurashchi,
• bödrötçü,
• ALKA,
• boar,
• gödəkcə,
• chapaq,
• sərbaz,
• tulim,
• impair,
• payema,
• Ahıl,
• itermek