seza

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

seza

[seza:] I, at, ser. Seda. Ýerden seza çykýar, kyrklardan ses çykmaýar (“Görogly”). Hiç haýsyndan seza çykmady (B. Kerbabaýew).


SEZA [seza:] II, at. Syzlap agyrýan agyry, awy- zerzaw. Aýaklarym seza.

Son arananlar:

• talma,
• uç,
• kopik,
• şäher,
• silk,
• orun,,
• tizil,
• ekiz,
• Ağıt,
• qoshxona,
• tirik,
• kekirdak,
• Perde,
• NANE,
• Sertleşmek,
• koygaşmak,
• köynök,
• başsız,
• meñzemek,
• balaket,
• yastan,
• seza