kirgen..

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kirgen

giren, girmiş, dahil olan. Kirgen ay: giren ay, ~ cerin kuruthan (d): girdiği yeri kurutan, kallay biri ~di: ne kadarı girmiş, içine ~di: içine girmiş.

Son arananlar:

• yaşındırmaq,
• Yalın,
• ötül,
• Qaçırtmaq,
• yaxşılıq,
• ağustos,
• yzlaşyk,
• Aldırış,
• VEC,
• mayrıy,
• kağızlaşmaq,
• memire,
• kolorit,
• öwüşgin,
• tugal,
• kañırış,
• ilxıçılıq,
• bürünmə,
• bakırık,
• qanovuz,
• takipçi,
• kirgen..