başsız
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
başsız
с. башсыз
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
başsız
sif.
1. Başı olmayan. Başsız bədən.
2. məc. Ağılsız, gic, axmaq. // Çox huşsuz.
3. Böyüksüz, sahibsiz, yiyəsiz, baxıcısız, nəzarətsiz, başçısı olmayan. Başsız təsərrüfat. Başsız uşaq. // Zərf mənasında. Başsız qalmaq. Başsız qoymaq. – Başsız qalıb ayaqları iftan olan çocuq! Ey dərbədər gəzib ürəyi qan olan çocuq! M.Ə.Sabir. Ayrım qızı Kərim babanın da getdiyini, naxırın başsız qaldığını bilmişdi. A.Şaiq.
4. Azğın, önüalınmaz, qabağıalınmaz. [Elçin:] Başsız axan suları özümüzə tabe etsək də, hələlik göylərə gücümüz çatmır. Z.Xəlil.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
başsız
I. ağılsız, gic, axmaq
{akılsız, sersem, ahmak}
II. böyüksüz, sahibsiz, yiyəsiz, nəzarətsiz
{himayesiz, sahipsiz, iyesiz, korumasız}
III. ayaqsız, rabitəsiz, əlaqəsiz, məntiqsiz
{ayaksız, bağsız, alakasız, mantıksız}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
başsız
sahipsiz
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
başsız
1. kafasız ; 2. reissiz ; 3. başına buyruk.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
başsız
başsız, kafasız, kapaksız;belirsiz, anlaşılmaz; öndersiz, lidersiz, kocasız (kadın için), sahipsiz. ~ adam: kafasız insan, ~ kazan: kapaksız kazan, ~ töñek: kafasız ceset; ~ söleşgen: belirsiz konuşan, anlaşılmaz söz söyleyen, ~ cuvap: mübhem cevap; ~ tişirıv: kocasız kadın, ~ cıyın: lidersiz topluluk, ~ sürüv: sahipsiz sürü.