teplev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

teplev

çiğneme, ezme, ayak altına alma.

Son arananlar:

• zeal,
• şahit,
• ADVERTISEMENT,
• turar,
• uğaylamak,
• kalñu,
• mağana,
• geplemsek,
• bayat,
• tutash,
• tegerenüü,
• cosun,
• zoraymaq,
• sükut,
• ce,
• köpşök,
• tıdış,
• kalan,
• Ambiyans,
• tentaklanmoq,
• tokay,
• teplev