teplev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

teplev

çiğneme, ezme, ayak altına alma.

Son arananlar:

• etis,
• belev,
• çarpışma,
• sabi,
• Perde,
• cırtdan,
• refashion,
• din,
• qəyri,
• sabahlamak,
• həyalı,
• qochaq,
• qassab,
• Müsəlmanca,
• mirgazab,
• delderex,
• Alkış,
• oynaqlıq,
• karaksız,
• kıltılda,
• çubak,
• teplev