BİZ
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
biz
I а. без
bizII и. без (күн һ. б. тишү коралы)
bizIII и. зоол. бер төрле очлы башлы диңгез балыгы
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
biz
Türkiye Türkçesi: biz
Azerbaycan Türkçesi: biz
Başkurt Türkçesi: biⱬ
Kazak Türkçesi: biz
Kırgız Türkçesi: biz
Özbek Türkçesi: biz
Tatar Türkçesi: biz
Türkmen Türkçesi: biz
Uygur Türkçesi: biz
Rusça: mı
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
biz
Türkiye Türkçesi: biz
Azerbaycan Türkçesi: biz
Başkurt Türkçesi: biⱬ
Kazak Türkçesi: biz
Kırgız Türkçesi: şibege
Özbek Türkçesi: bigiz
Tatar Türkçesi: biz
Türkmen Türkçesi: bḯz
Uygur Türkçesi: beğiz
Rusça: şilo
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
biz
I. birinci şəxsin cəmi.
1. Danışan şəxs bu sözlə özü ilə bərabər bir neçə nəfər, yaxud bir çox adam olduğunu bildirir. Biz qalib gələcəyik. Biz gəlmişdik, sən yox idin. O da bizlə gəldi. – Biz ümid olduq daza, daz özün qoydu naza. (Ata. sözü).
2. Bəzən “mən” əvəzində deyilir. Bizim düşüncəmizə görə. Bizim irəli sürdüyümüz fikir. Bizə görə belədir. Bizim tədqiqatımızdan bu nəticə çıxır ki.
3. Bəzən “lər” cəm şəkilçisi ilə .. bizlər – 1) mən və mənim kimilər (bu mənada bir qədər kinayə çalarlığı var). Bizləri daha saymırsan! Bizləri dindirən yoxdur; 2) danışan şəxsin mənsub olduğu mühiti, cəmiyyəti, xalqı, yeri və s.-ni bildirir. Bizlərdə adət belədir. – Bəli, bizlərdə övrət boşamaq lazım olanda həmişə meydana bir bəhanə gəlir və halonki kişi övrəti boşamaqda muxtardır... C.Məmmədquluzadə.
II. is. Deşik açmaq üçün ucu şiş metal alət. Çəkməçi bizi. – [Kəlbalı] yəhərqaş xurcununda həmişə neştər, biz və burulmuş nazik köşə gəzdirər, yeri gələndə işə salırdı. S.Rəhimov. // Ucu çox sivri, batan şey haqqında. Biz kimi.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
biz
biz
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
biz /bˈɪskɪt/
1. (argo) (bak.), show biz.
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
biz
we.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
biz
(söyliyen ile arkadaşlarını ifade eden zamirdir, M.) : biz.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
biz
1. Birinji ýöňkemäniň köplügini aňladýan at çalyşmasy. 2. gepl.d. Gepleýän adam tarapyndan okyjylara, diňleýjilere ýüzlenilende "men" manysynda ulanylýan söz. Gözel ýarym, bizi goýma armanda (Aýdymdan).
BIZ [bi:z] I, at. Ak reňkli irimçik nah mata. Her gözeliň eger bolsa bet sözi, Haýypdyr köne biz, başyna dolak (Misgingylyç). Ak biz guşagyny biline ykjam saran, onuň üstünden don geýnen, ýüzi gasyn-gasyn bolan bir garry geldi (A. Gowşudow).
‣Bize bitin aňrybaş matalardan tikilmedik bolsa- da, eşiksiz däl, ýönekeý-de bolsa eşikli, ýalanaç däl. Ene: “Özümiz bize bitin bolsak bolýar” diýip, tapanjasyny çagalaryna iýdirdi, çagalaryna geýdirdi, şeýdip, olary il deňinde adam edip ýetişdirdi.
BIZ [bi:z] II, at. Aýakgap tikmekde ulanylýan temeniňki ýaly ýiti uçly saplyja gural.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
biz
Biz. Bizler – Bizler. Bizning – Bizim. Bizni – Bizi. Bizge – Bize. Bizdin – Bizden. Bizning bilen – Bizimle. Bizningki – Bizimki. Bizningkide – Bizimkinde. Bizningche – Bize göre.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
biz
1. Biz. ~ bilgenñe köre: bizim bildiğimize göre, ~ ekibiz: biz ikimiz, ~niça: bizim gibi, ~siz barığız: bizsiz gidiniz, ~ley bolsun: bizim gibi olsun.~ caşağan elde: bizim yaşadığımız köyde, 2. Biz, tığ.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
biz
biz,I, 24, 25, 46, 94, 325, 341, 452, 509; II, 61, 66. 68, 274;III, 370 bkz> miz