canlavsuz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

canlavsuz

sebatkârca, sürekli, aralıksız. Elni cügün ~ költürüv: köyün yükünü sürekli taşıma, avruğanña ~ karav: hastaya aralıksız ihtimam (bakma).

Son arananlar:

• tikte,
• Kod,
• qanırmaq,
• bonak,
• fard,
• törelev,
• sitim,
• alıngan,
• Riş,
• lenta,
• hodgepodge,
• zevce,
• fesat,
• barlanma,
• evaz,
• Məşvərət,
• uçmak,
• KİYİN,
• surukbiçik,
• keçəlləşmək,
• Lütfen,
• canlavsuz