canlavsuz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

canlavsuz

sebatkârca, sürekli, aralıksız. Elni cügün ~ költürüv: köyün yükünü sürekli taşıma, avruğanña ~ karav: hastaya aralıksız ihtimam (bakma).

Son arananlar:

• kapış,
• Aslo,
• İstiklal,
• çıdamak,
• cice,
• arc,
• şaraptatuu,
• layqa,
• asqa,
• tayrañdat,
• miyop,
• üşümek,
• bak,
• Tullamaq,
• beyan,
• Güçlük,
• tereci,
• çerim,
• qochqar,
• Değerli,
• öwlatlyk,
• canlavsuz