tegbent

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

tegbent

[teğvent], at. Hala, kürtä, gyňaja we beýleki eşiklere salynýan pişme şekilli nagyş.

Son arananlar:

• menbe,
• görin,
• Ocak,
• viraj,
• yanı,
• brezent,
• young,
• boyanmaq,
• Yalmavız,
• çağılğan,
• Zindan,
• kağaz,
• bağlanma,
• ertdelev,
• tapir,
• əllamə,
• shpilka,
• ötünç,
• yapışmak,
• şebek,
• dispersed,
• tegbent