əllamə
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
əllamə
is. və sif. [ər.]
1. Çox bilən, hər elmi bilən (adam).
2. məc. Yalançı alim. Qınamasınlar məni; Hər şeydən xəbər verən əllamə tənqidçilər. R.Rza.
3. məc. Bic, hiyləgər. O, yaman əllamədir. – Anası heç qızından geri qalan deyildi. O da onun kimi əllamənin biri idi. (Nağıl).
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
əllamə
bic, hiyləgər
{düzenbaz, hilekâr}