taymağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

taymağan

sabit, oynamamış, tıpkı. Cerinden ~ adam: yerinden kıpırdamayan adam, köremise anı, ~ atası: görüyormusun onu tıpkı babası.

Son arananlar:

• yutkunmak,
• cherdak,
• kine,
• əsirgənmək,
• buyurulğan,
• əsrarlı,
• dangıldamak,
• Arız,
• ormaç,
• qabaqca,
• belen,
• oymaq,
• suflyor,
• temyiz,
• parmak,
• Kirpi,
• Pahmu,
• DEGREZLİK,
• adıgeyli,
• alqış,
• win,
• taymağan