taymağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

taymağan

sabit, oynamamış, tıpkı. Cerinden ~ adam: yerinden kıpırdamayan adam, köremise anı, ~ atası: görüyormusun onu tıpkı babası.

Son arananlar:

• uor,
• kulunç,
• hayranlık,
• finite,
• şikil,
• Beri,
• erzak,
• Bış,
• onward,
• payızlıq,
• bilimpoz,
• dönüşmek,
• erzigudek,
• kayın,
• erööl,
• arxiv,
• eröön,
• buğumlanma,
• erük,
• dikleşmek,
• esa,
• taymağan