kulunç

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kulunç

и. чәнчеп авырту; karın kulunçu эч чәнчү (авырту)

Son arananlar:

• qurgur,
• ızılda,
• skameyka,
• Doğru,
• significance,
• Juz,
• ýalkymly,
• şafak,
• DERE,
• ko'rnamak,
• pürçek,
• İşemek,
• ýakal,
• kınal,
• connected,
• muhasip,
• kallay,
• çalkala,
• Kulavuz,
• çekicilik,
• üstelik,
• kulunç