şikil

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şikil

(işkil) -malk.- lağım temizleme.

Son arananlar:

• qizilongach,
• exlaqliq,
• ötök,
• subyekt,
• yatgaşuk,
• sprat,
• qator,
• tınçay,
• istek,
• daax,
• Dermek,
• thirst,
• Tuz,
• dardak,
• tapulamak,
• wej,
• ümleme,
• unfulfilled,
• bizley,
• handa,
• oroo,
• şikil