dikleşmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dikleşmek

işl. 1. Iki art aýaklarynyň üstüne galyp garpyşmak (it hakda); dik duran ýerlerinde tutluşmak. Uruşýan itler dikleşip, biri-birine agyz saldylar. 2. Ýüzbe-ýüz bolup diýişmek, dawalaşmak. Men iň soňunda onuň bilen dikleşmäge mejbur boldum (B. Kerbabaýew). Äri bilen dikleşip, agzyny deňäp duran gelin däl-de, ýalyn bilen ýaşaşyp bilmerin (B. Gulow). 3. gepl.d. Biri-birini ýykjak bolup çynlakaý herekete girşmek (pälwanlar hakynda). Pälwanlar dikleşdiler.

Son arananlar:

• eruv,
• çöpçör,
• uor,
• kulunç,
• hayranlık,
• finite,
• şikil,
• Beri,
• erzak,
• Bış,
• onward,
• payızlıq,
• bilimpoz,
• dönüşmek,
• erzigudek,
• kayın,
• erööl,
• arxiv,
• eröön,
• buğumlanma,
• erük,
• dikleşmek