dikleşmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dikleşmek

işl. 1. Iki art aýaklarynyň üstüne galyp garpyşmak (it hakda); dik duran ýerlerinde tutluşmak. Uruşýan itler dikleşip, biri-birine agyz saldylar. 2. Ýüzbe-ýüz bolup diýişmek, dawalaşmak. Men iň soňunda onuň bilen dikleşmäge mejbur boldum (B. Kerbabaýew). Äri bilen dikleşip, agzyny deňäp duran gelin däl-de, ýalyn bilen ýaşaşyp bilmerin (B. Gulow). 3. gepl.d. Biri-birini ýykjak bolup çynlakaý herekete girşmek (pälwanlar hakynda). Pälwanlar dikleşdiler.

Son arananlar:

• doňňaradaş,
• togurmak,
• peki,
• meñ,
• jeren,
• sylmak,
• Batı,
• contradict,
• kızlamuk,
• sımarlamak,
• coulisse,
• cumartesi,
• eşümek,
• tiara,
• reconciliation,
• cahier,
• güdəlmək,
• onlarça,
• outlet,
• eptüü,
• Dırışmak,
• dikleşmek