tartıvçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tartıvçu

1.çekici, içici; 2. ~ almaş (gr): iyelik zamiri.

Son arananlar:

• töröt,
• tövhid,
• tarozi,
• deş,
• keriş,
• tarnov,
• hüquqşünas,
• delusion,
• badrarn,
• Öşek,
• nasist,
• replication,
• qirq,
• rabite,
• huyu,
• qumrov,
• savsak,
• Biyoloji,
• təlaşlı,
• Kütle,
• dadym,
• tartıvçu