kuramlı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuramlı

büzgülü, plili, terkipli, bileşik, mürekkep, düzenli, tertipli. Urluk atıvnu ~ etiv: tohum atmayı düzenli yapma.

Son arananlar:

• ýumuk,
• dəlmək,
• fiqur,
• qulpu,
• donlu,
• midye,
• darcana,
• sansız,
• migren,
• Yeğni,
• qaynini,
• ıyaa,
• diyet,
• kandil,
• çənələşmə,
• Kömkör,
• zangar,
• kabaca,
• dasturilamal,
• patyşa,
• baştutan,
• kuramlı