ornaşmak
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ornaşmak
[ornoşmok], işl. 1. Bir ýerde kem- kemden ýer almak, ýerleşmek, mesgen tutmak, orun baglamak. Olar sag-aman gelip, öňki ýurtlarynda ornaşdylar (A. Gowşudow). 2. Iş ýüzüne geçmek, ýaýramak, girmek. Kuwwatly tehnika önümçilige gitdigiçe ornaşýar. 3. Bir ýerde kök urmak, orun tutmak, berkeşip galmak. Ýöne ýüregimiň gizlin ýerinde ornaşan syrymy bu gezek hem açyp bilmändim (R. Gelenow). 4. Reňki çykmak, siňmek. Köýnegime gyrmyzdonyň reňki ornapdyr. 5. göç.m. Aňyňa ýetmek, aňyňa siňmek, ýerleşmek, girmek. Bu pikir onuň beýnisine pugta ornaşdy (B. Seýtäkow).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ornaşmak
bk. ornalmak.