karaçay
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
karaçay
Karaçay yurdu, Karaçay boyuna mensup, Karaçay. ~ elle: Karaçay köyleri, ~ tepsevle: Karaçay oyunları, ~ tartıv: Karaçay havası, ~ alğış (folk.): Karaçaylılara has dilek/dua, ~ çepken: Karaçay millî kıyafeti, ~ tukumla: Karaçay sülaleleri, ~ tavruhla: Karaçay efsaneleri, burunñu ~ adetle: kadim Karaçay adetleri, Ullu ~: Karaçay’da bir bölgenin adı (yukarı Kuban havzasında Hurzuk, Uçkulan ve Kartcurt kasabalarından oluşur).
Son arananlar:
- introduction,
- müsəlmanca,
- Degişmek,
- irad,
- inv,
- beautiful,
- ras,
- inverted,
- Puan,
- yozuvchi,
- enelik,
- investigation,
- xomsemiz,
- investment,
- bantik,
- küçen,
- semräbermek,
- invite,
- disastrous,
- day,
- isrif,
- karaçay