tarik

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

tarik

I. is. [ər.] köhn. Tərk edən, gedən, dünyadan əl üzən.

II. sif. [ər.]
1. Qaranlıq.
2. Qara.

Son arananlar:

• Ede,
• ıtnap,
• inhabitable,
• inspire,
• imon,
• Haksızlık,
• cüllüt,
• tıptıp,
• sögdürmek,
• cay,
• -gın,
• başcıl,
• plaka,
• kərdi,
• attar,
• çırpı,
• popuch,
• sniff,
• uhul,
• bitme,
• mirab,
• tarik