küyünç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

küyünç

acı, yanma, ıstırap, elem.

Son arananlar:

• Güreş,
• tegeretüü,
• qaqqıldamaq,
• maneəçilik,
• arpacıq,
• vakant,
• muhabbet,
• submit,
• yondama,
• Gürz,
• berçikmek,
• rangdor,
• kazañku,
• ıraazlık,
• teskeş,
• düldül,
• Gövde,
• Çakı,
• tıñılav,
• Güve,
• bondsman,
• küyünç