talaban

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

talaban

[talava:n], at, taryh. Hakyna tutma işçi, batrak. Olar talaban durup, goýun bakyp alan haklarynyň hem bir köpügini sowman, kakasyna getirip tabşyrardylar (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• Dizme,
• irade,
• çənli,
• Lom,
• Yitmek,
• sowumaq,
• post,
• sekir,
• ýadamak,
• aftermath,
• UYAT,
• ýuwdum,
• erkalamoq,
• əntər,
• ýelpese,
• aceleci,
• yinçge,
• taglymat,
• yarılğan,
• zamin,
• kozgalımsızlık,
• talaban