talaban

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

talaban

[talava:n], at, taryh. Hakyna tutma işçi, batrak. Olar talaban durup, goýun bakyp alan haklarynyň hem bir köpügini sowman, kakasyna getirip tabşyrardylar (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• AYLAN,
• üşümə,
• ziddiyyətli,
• kerak,
• kalıntı,
• sanama,
• anarşi,
• ştamp,
• köşige,
• sugatmaq,
• kamandar,
• uçky,
• treaty,
• tirkeg,
• birikmek,
• çökgen,
• attestation,
• Merhum,
• şitde,
• aylandırmaq,
• İFRAZAT,
• talaban