kamandar
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kamandar
is. [fars.] köhn.
1. Oxatan, mahir atıcı. Kamandar atar oxunu; Al eylədim mən çoxunu. “Koroğlu”. Kamil kamandardı, atıb-vurandı; Qovğa günü igidləri yıxandı. Aşıq Ələsgər.
2. Qədimdə ağasının yanınca ox-yayını gəzdirən xidmətçi.
Son arananlar:
- yozamak,
- oyinmazax,
- pıyba,
- birikmə,
- kızlaşmak,
- architecture,
- gebdeş,
- pırtlaşdırmaq,
- mübarizlik,
- esetme,
- YETİZ,
- betlevçü,
- Hesabi,
- texnik,
- Hazil,
- kömüldürük,
- focal,
- için,
- Marmelad,
- tahqiq,
- healthiness,
- kamandar