kamandar

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

kamandar

is. [fars.] köhn.
1. Oxatan, mahir atıcı. Kamandar atar oxunu; Al eylədim mən çoxunu. “Koroğlu”. Kamil kamandardı, atıb-vurandı; Qovğa günü igidləri yıxandı. Aşıq Ələsgər.
2. Qədimdə ağasının yanınca ox-yayını gəzdirən xidmətçi.

Son arananlar:

• qir,
• Şarkı,
• toro,
• ozbekcha,
• okuu,
• öğrenci,
• surround,
• historical,
• önmök,
• asmak,
• məhdud,
• çəkilmək,
• pəsənd,
• çöwre,
• köseme,
• sehrkar,
• kg,
• Tosh,
• Kaba,
• forsiy,
• karturmak,
• kamandar