çökgen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çökgen

çökmüş, çöken, ilişen, alçalmış, inmiş.

Son arananlar:

• tohtaşıv,
• jümri,
• daax,
• gıyabi,
• malt,
• dabdaba,
• complain,
• görelde,
• künü,
• dabır,
• darykmak,
• Hedef,
• kişisin,
• dabış,
• kutkargıç,
• dacal,
• ehkam,
• pythagorean,
• dada,
• dadaş,
• hiss,
• çökgen