çökgen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çökgen

çökmüş, çöken, ilişen, alçalmış, inmiş.

Son arananlar:

• taskak,
• Köllü,
• tapılma,
• Soy,
• qachmaq,
• goralmak,
• yetmezcilik,
• ekelemek,
• mürtəce,
• erirey,
• yirük,
• katiyet,
• synthesis,
• birinc,
• tartağay,
• atqulağı,
• leçek,
• irmek,
• izlanish,
• itilik,
• ixcham,
• çökgen