birikmek
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
birikmek
[Köken: Anlam kayması] Yığılmak, Toplanmak, Koşulmak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
birikmek
ф. берегү
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
birikmek
1. Birleşmek
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
birikmek
Türkiye Türkçesi: birikmek
Azerbaycan Türkçesi: birikmäk yığıltmag
Başkurt Türkçesi: yıyılıv tuplanıv yıynav
Kazak Türkçesi: jıynaluv jıyıluv
Kırgız Türkçesi: kosulū cıyılū birigṻ
Özbek Türkçesi: toplänmàḳ yiğılmàḳ
Tatar Türkçesi: cıyılu tuptanu cıynau
Türkmen Türkçesi: toplanmak yığnanmak
Uygur Türkçesi: birikmäk jiğilmak
Rusça: skaplivat's'a nakaplivat's'a sobirat's'a
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
birikmek
[bi:rikmek], işl. 1. Biri-birine goşulmak, goşulyp garyşmak. 2. Bir topara goşulmak, birleşmek. 3. Birleşmek, sepleşmek. Iki köçäniň birigýän ýeri.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
birikmek
Birikmek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
birikmek
birikmek, toplaşmak, yığılmak, bir araya gelmek, kenetlenme, kalabalıklaşmak. Halk nege ese da birekgendi: halk bir şeye toplaşmış, Kuvançda da kıyınlıkda da birigirge kerekdi: sevinçte de üzüntü de bir araya gelmek lazım.