tabınmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tabınmak

tapınmak, tapmak. Putlağa tabıñnanla: putlara tapınanlar.

Son arananlar:

• köpmək,
• témim,
• zəmanə,
• bərklik,
• Üzmek,
• aşlama,
• tabılıv,
• char,
• sınama,
• Lad,
• çənə,
• opqun,
• isen,
• At,
• dönüm,
• beleş,
• Ury,
• ambargo,
• gerekmek,
• Bark,
• ikiz,
• tabınmak